De schildklier van de kat

Een te snel werkende schildklier, ofwel hyperthyreoïdie, komt vaak voor bij oudere katten. Een te traag werkende schildklier zien we bij de kat zelden, in tegenstelling tot de hond, waar hypothyreoïdie, een schildklier die te langzaam werkt, juist veel frequenter voorkomt. Een te snel werkende schildklier is gelukkig vrijwel altijd goed te behandelen. Pharmacy4pets helpt u schildklierproblemen bij uw kat te herkennen en ondersteunt uw kat met hyperthyreoïdie met schildkliermedicatie op recept. 

De schildklier van de kat

De schildklier van de kat bestaat uit twee kleine orgaantjes die links en rechts van de luchtpijp in de hals van de kat liggen. De schildklieren produceren schildklierhormonen. Deze hormonen zijn erg belangrijk voor de stofwisseling en een overmaat (of een tekort) hiervan heeft invloed op veel andere organen. De meeste katten met schildklierproblemen hebben hyperthyreoïdie: een te snel werkende of overactieve schildklier. De schildklier produceert te veel hormonen. Hypothyreoïdie, of een te trage schildklier, is een zeldzaamheid bij de kat.

Hyperthyreoïdie bij de kat

Bij katten met een te snel werkende schildklier is de schildklier vergroot. Hyperthyreoïdie komt vooral voor bij oudere katten, van gemiddeld twaalf jaar. Als de schildklier te snel werkt, is het metabolisme, de stofwisseling van de kat, versneld. In 70% van de gevallen zijn beide schildklieren van een kat met hyperthyreoïdie vergroot. In 30% van de gevallen is de aandoening eenzijdig.

Symptomen van hyperthyreoïdie bij de kat

Door de versnelde stofwisseling zijn katten met een te snel werkende schildklier vrijwel altijd erg onrustig en snel geïrriteerd. Ze hebben enorme honger, maar vallen toch af, zelfs als ze meer eten dan normaal. Vaak drinken en plassen ze meer en hebben ze meer ontlasting. Soms vallen overgeven en/of diarree op. In een later stadium zullen ze sneller gaan liggen doordat ze hun spieren grotendeels verloren zijn. Doordat het hart van katten met schildklierproblemen zo hard werkt, kan hartfalen ontstaan en benauwdheid optreden.

De diagnose van hyperthyreoïdie bij de kat

De dierenarts zal vaak op basis van de symptomen en klinische presentatie van de kat (mager, arm bespierd, hoge hartslag) vermoeden dat er sprake is van een te snel werkende schildklier. De vergrote schildklier is bovendien vaak te voelen. De diagnose zal worden bevestigd met bloedonderzoek: het gehalte aan schildklierhormoon (thyroxine of T4) is verhoogd bij katten met hyperthyreoïdie. Meestal wordt ook geadviseerd de bloeddruk te bepalen. Een te hoge bloeddruk, hypertensie, komt regelmatig voor bij katten met hyperthyreoïdie en kan leiden tot blindheid, een hersenbloeding, nierfalen en hartproblemen.

De behandeling van hyperthyreoïdie bij de kat

Er zijn vier verschillende behandelopties voor katten met een te snel werkende schildklier. Welke optie het beste is hangt af van de leeftijd en de klinische toestand van de kat en de mogelijkheden van de eigenaar. Elke optie wordt kort besproken.

Medicatie tegen een te snel werkende schildklier

De symptomen van een te snel werkende schildklier zijn meestal goed te onderdrukken met medicatie die de aanmaak van schildklierhormoon remt. Deze medicatie is zowel als tablet, vloeistof en oorzalf verkrijgbaar en moet levenslang tweemaal daags gegeven worden. Ongeveer een maand na starten met de medicatie moet door middel van bloedonderzoek de dosering worden gecontroleerd en eventueel worden bijgesteld.

Radioactief jodium

Bij deze behandeling krijg de kat een injectie met radioactief jodium. Deze stof doodt alle afwijkende cellen van de schildklier, maar laat de normale cellen in leven. Vanwege de radioactiviteit moet de kat na de behandeling een paar dagen in de kliniek blijven. Als er zwangere vrouwen of kleine kinderen in huis zijn zelfs langer. Na de behandeling hebben de meeste katten geen medicatie meer nodig. In sommige gevallen werkt de schildklier na de behandeling te traag (hypothyreoïdie) en moeten schildklierhormonen gegeven worden.

Jodiumvrije voeding

Zonder jodium kan de kat geen schildklierhormoon aanmaken. Als een kat via de voeding heel weinig jodium binnen krijgt, kan de schildklierfunctie mogelijk normaliseren. De kat moet de voeding uiteraard wel lekker vinden en mag naast deze voeding helemaal niets anders eten. Daarom is de optie om de schildklierfunctie te normaliseren met voeding niet geschikt voor katten die buiten komen en voor hele kieskeurige eters. Ook in een meerkattenhuishouden waarin de katten niet apart gevoerd kunnen worden, is deze voeding geen goede keuze. De voeding is namelijk niet geschikt voor gezonde katten.

Operatie van de schildklier

De vergrote schildklier(en) kan/kunnen operatief worden verwijderd. Voor de operatie moet eerst met een scan in beeld worden gebracht of de schildklier eenzijdig of beiderzijds vergroot is en of er mogelijk sprake is van extra schildklierweefsel in de borstkas. Naast de schildklieren liggen de bijschildklieren en die mogen niet aangetast worden. Bij beschadiging van de bijschildklier kan de kat last krijgen van een levensbedreigend laag calciumgehalte. Hergroei van schildklierweefsel is mogelijk.

Een te snel werkende schildklier is naast chronische nierziekte en suikerziekte één van de meest voorkomende ‘ouderdomskwaaltjes’ van de kat. Onbehandeld zal de kat aan de gevolgen van de versnelde stofwisseling overlijden, maar gelukkig is hyperthyreoïdie eigenlijk altijd prima te behandelen. Als u een vraag heeft over onze producten of over de schildklier van uw kat, neem dan contact met ons op.